IKUSTEN DUZU GOIZEAN (J.B. Elizanburu)

1
Ikusten duzu goizean,
Argia hasten denean,
Menditto baten gainean,
Etxe ttipitto aintzin xuri bat,
Lau haitzondoren erdian,
Xakur xuri bat atean,
Ituriño bat aldean:
Han bizi naiz ni bakean.

2
Nahiz ez den gaztelua,
Maite dut nik sor-lekua,
Aiten aitek hautatua.
Etxetik kanpo zait iduritzen
Nonbeit naizela galdua,
Nola han bainaiz sortua,
Han utziko dut mundua,
Galtzen ez badut zentzua.

3
Etxean ditut nereak,
Akilo, aitzur, goldeak;
Uztarri eta hedeak;
Jazko bihiez, ditut oraino
Zoko guziak beteak:
Nola iragan urteak
Emaiten badu bertzeak
Ez gaitu hilen goseak.

4
Landako hirur behiak,
Esnez hanpatu ditiak,
Ahatxe eta ergiak,
Bi idi handi, kopeta zuri,
Bizkar beltz, adar handiak,
Zikiro, bildots guriak,
Ahuntzak eta ardiak,
Nereak dira guziak.

5
Ez da munduan gizonik,
Erregerik ez printzerik,
Ni bezein urusa denik;
Badut andrea, badut semea,
Badut alaba ere nik;
Osasun ona batetik,
Ontasun aski bertzetik;
Zer behar dut gehiago nik?

6
Goizean hasiz lanean,
Arratsa heldu denean,
Nagusi naiz mahainean;
Giristino bat ona dut hartu:
Nik emaztea hartzean;
Ez du mehe egunean
Sartuko uste gabean
Xingar hezurrik eltzean.

7
Piarres ene semea,
Nahiz oraino gaztea,
Da mutiko bat ernea;
Goizean goizik bazken erdira
Badarama artaldea;
Segituz ene bidea,
Nola baitu egitea,
Ez du galduko etxea.

8
Ene alaba Kattalin,
Bere hameka urtekin,
Ongi doa amarekin;
Begiak ditu, amak bezala,
Zeru zola bezin urdin;
Uste dut denborarekin,
Oraiko itxurarekin,
Andre on bat dion egin.

9
Ez dugu behar lurrean,
Ongi bizirik etxean,
Utziz laguna gosean;
Ez du beharrak sekulan jotzen
Gure etxeko atean,
Non ez duen mahainean,
Otruntza ordu denean.
Leku bat gure aldean.

10
Ene andrea Maria,
Ez da andre bat handia
Bainan emazte garbia;
Irri batentzat badut etxean
Nik behar dudan guzia:
Gald'egiten dut grazia,
Dudan bezala hasia,
Akabatzeko bizia.

ELIZANBURU